Tajna udruženja

Osmanlije, otkako su 1354. osvojile Galipolje i zakoračile na Balkanko poluostrvo, iskoristile su slabost feudalnog poretka u Vizantiji i Srbiji i obe države uključile u svoje carstvo narednih pet vekova. Carigrad je pao 1453. godine. Turci su teritoriju Grčke podelili na šest sandžaka: Moreju (Peloponez), Atiku i Beociju (Beotiju), Tesaliju, Etoliju i Akarnaniju, Epir i Eubeju (Eviju).

Sandžaci su podeljeni na feude i dati zaslužnim ratnicima na upravljanje. Ropstvo je teško palo grčkom narodu. Deo nižeg plemstva je podlegao pritisku, pa su mnogi feudalci, u težnji da očuvaju svoju imovinu, prelazili u islam.

Narod je, međutim, pružao stalni otpor. U 16. veku se razvija hajdučija (klefti) i to će biti osnova za budući sveopšti ustanak protiv ugnjetača.

Krajem 18. i početkom 19. veka u Gčkoj se formiraju tajna politička udruženja čiji je je krajnji cilj oslobođenje od Turaka. Podstaknuti idejama Francuske revolucije i Prvog srpskog ustanka, grčki patrioti stvaraju udruženje Heterija. Prvo takvo udruženje formirano je 1795. godine pesnik Konstatinos Rigas, ili Riga od Fere.

Njega su Austrijanci uhvatili u Beču i izručili Turcima, a oni ga pogubili ispod Kalemegdana u Beogradu. Slobodarski pokret time nije zaustavljen. Godine 1814. Grci ponovo stvaraju Heteriju pod vođstvom Aleksandrosa Ipsilantisa, u Odesi, planirajući da upladnu iz južne Rusije u Moldaviju i Vlašku, uz istovremeno podizanje naroda u Carigradu, na Peloponezu, u Epiru, Tesaliji i na egejskim ostrvima.

Članovi tog udruženja bili su i mnogi stranci, a među njima i Karađorđe Petrović, vođa Prvog srpskog ustanka.

Tajna udruženja